Rencontre publique avec l’écrivaine Flutura Açka
Albanie Pays-Bas
Albanie Pays-Bas
Elle a publié
plusieurs recueils de poésie ainsi des romans. Son nouveau roman «Les poupées n'ont pas de patrie»
paru en janvier à Tirana a connu un bon succès. il a été très bien accueillir
par le publique ainsi par la critique. Sa poésie récompensée du prix du
Festival International du Struga (Macédoine 2007) Son ouvrages ont été traduite
en Allemagne, France, Italie, Grèce, Macédoine, Roumanie, Belgique ainsi États-Unis. Elle dirige également les éditions SKANDERBEG BOOKS à Tirana. Proposée par Vasil Çapeqi,
traducteur de l'Anthologie "Poésies Albanaises" paru en Belgique l'année
dernier et soutenu par le "Iliri ASBL« Association des Albanais et amis au Luxembourg.
Takim letrare me
shkrimtaren Flutura AÇKA 16 mars 2013 Luksemburg.
Në kuadër të Sallonit
të 13 të Librit dhe të Kulturave Qytetare Luksemburg. Shkrimtare, poete, dhe gazetare Flutura AÇKA
është një nga zerat e spikatur të letersisë bashkekohore shqiptare.Shkrimtarja
jeton sa në Shqiperi dhe sa ne Hollande, ajo ndan kohën e saj midis
krijimtarisë dhe gazetarisë. Ndoshta kjo jetë "Unë jam një ecanake,
preferoj të eci në këmbë" siç shprehet autorja i ka dhënë të drejtën që në
romanin "Kukullat nuk kanë Atdhe" i sapo botuar ne Tiranë te
satirizoj kaosin e kësaj shoqërie në tranzicion te tejzgatur. Poezia e AÇKËS
eshte vlersuar me çmimin e Festivalit Internacional te Struges 2007. Veprat e
saj janë perkthyer dhe botuar në shumë vende te botës, Ghermani, Francë, Itali,
Greqi,Rumani dhe Belgjikë. ky takim eshte propozuar nga perkthysi i apasionuar
Vasil Çapeqi dhe mbeshtetur nga "ILIRI Asbl" Shoqata e Shqiptarëve
dhe miqtë e tyre në Luksemburg"
Reflektim pas leximit të romanit “Kukullat nuk kanë Atdhe”
të shkrimtares Flutura Açka
Përse duhet lexuar “Kukullat
nuk kanë Atdhe”, romani më i fundit i shkrimtares Flutura Açka?
Një roman i fortë,
fshikullues i një realiteti të përditshëm dhe të përvitshëm, që të vë në qendër
të ngjarjeve, duke të bërë të ndjekësh me ankth dhe qëndrim fatin e Kukullave
që lëvizin në një atdhe të sotëm... të gjithë, së bashku me Atdheun, në kërkim
të një fytyre, të një brendësie..., të një personaliteti, dikush me
tentacionin për të fituar lehtësisht e pa mund çdo gjë, e dikush tjetër duke u
përpjekur të reflektojë, të jetë i ndershëm, me parime, pak idealist, a dikush
tjetër në udhëkryq, pa ditur cilin drejtim të marrë, i turbulluar mes dilemave
dhe pavendosmërive... ngjarje, Kukulla, vajza-gra, e pas tyre, ata, burrat, të
fuqishmit e të pafuqishmit njëkohshëm, të cilët kanë dhe nuk kanë në dorë të
jenë Burra prej vërteti.
E
në këtë skenë ku hyjnë e dalin personazhe me jetët e tyre të udhëkryqta, ku
hera-herës të bëhet të besosh tek fuqia e dashurisë, e hera-herës zhgënjehesh
bashkë me kukullat e ankandit, e ndjen se Paraja, Materialja ka tronditur
themelet e një jetese, traditën e një mënyre të jetuari. Pas Kukullave dhe
fatit të tyre të paparashikuar, ti ndien fijet e holla të pushtetit e të parasë
që buron prej pushtetit që të zhvendosin bazamentet e skenës, të trondisin
realitetin e mundimshëm.
Të
kesh apo të jesh? Është dilema afro 20-vjeçare që shoqëron shqiptarët në këtë
sfidë të gjatë transitive, ku të gjithë jemi ribërë e zhbërë hera-herës në kërkim
të vetvetes, në kërkim të një jete më të mirë, në kërkim të realizimit të ëndrrave...
Jeton
me të gjitha fatet e personazheve kukulla, duke shfletuar faqe pas faqeje
romanin “Kukullat nuk kanë Atdhe”, përcjell çdo brengë, revoltë a ngashërim
personazhi, përjeton realshëm çdo skenë, revoltohesh me autoren a vihesh në
provë për të bërë përzgjedhjet... por, derisa mbërrin në faqet e fundit të
romanit, ti ndien se të ka shoqëruar tronditja, hera-herës të ka përmbytur
trishtimi, hera-herës je ndier i pafuqishëm për të ndikuar sadopak në shpëtimin
e ndonje kukulle në udhëkryq, hera-herës ke thënë me vete “sa mirë që nuk ngjaj
me këtë’... e në fund, kur është mbyllur dhe faqja e fundit e librit, të
kujtohet patjetër vargu migjenian dhe kërkon një grusht të fuqishëm, malit që
s’bëzan me ia njeshë... dhe admiron kurajon e shkrimtares Açka për të
sensibilizuar një shoqëri në udhëkryq e të hallakatur, për pak më shumë
vëmendje për dinjitetin dhe personalitetin njerezor, që vlen më shume se një
mal me para...
Literarische Begegnung mit Schriftstellerin
Flutura AÇKA.
Sie lebt zwischen Albanien und den
Niederlanden, teilt ihre Zeit zwischen Journalismus und Geschichtenerzählung.
Sie hat mehrere Gedichtbände und Romane veröffentlicht. Ihr neuer Roman "Die Puppen haben keine Heimat" der im Januar in Tirana Erfolg veröffentlicht wurde. Es kam sehr gut beim Publikum und den Kritikern an. Ihre Poesie erhielt den Preis des Internationalen Festivals von Struga (Mazedonien 2007). AÇKAS Bücher sind in Deutschland, Frankreich, Italien, Griechenland, Mazedonien, Rumänien, Belgien und den Vereinigten Staaten übersetzt worden. Sie ist die Direktorin vom Verlag SKANDERBEG in Tirana.
Vorgeschlagen von Vasil Çapeqi, Übersetzer der Anthologie " Albanische Poesie ", welches im vergangenen Jahr in Belgien veröffentlicht wurde und unterstützt von der Vereinigung der albanischen und Freunde in Luxemburg
Sie hat mehrere Gedichtbände und Romane veröffentlicht. Ihr neuer Roman "Die Puppen haben keine Heimat" der im Januar in Tirana Erfolg veröffentlicht wurde. Es kam sehr gut beim Publikum und den Kritikern an. Ihre Poesie erhielt den Preis des Internationalen Festivals von Struga (Mazedonien 2007). AÇKAS Bücher sind in Deutschland, Frankreich, Italien, Griechenland, Mazedonien, Rumänien, Belgien und den Vereinigten Staaten übersetzt worden. Sie ist die Direktorin vom Verlag SKANDERBEG in Tirana.
Vorgeschlagen von Vasil Çapeqi, Übersetzer der Anthologie " Albanische Poesie ", welches im vergangenen Jahr in Belgien veröffentlicht wurde und unterstützt von der Vereinigung der albanischen und Freunde in Luxemburg
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire